پرواز

من صعود می کنم,پرواز می کنم.

ای گور,پس شادکامی تو کجاست؟

ای مرگ,پس نیشتر تو کجاست؟

تکامل

انتهای راه مرگ است,

تکامل در انتهاست,

هیچ چیز کامل نیست,

یک معادله با سه مجهول.

خواب

 

دل در آغاز خواهان لذت است  

و آنگاه به درد راضیست,  

سپس به آن داروهای کوچک  

که رنجها را تخدیر می کنند.  

آنگاه به خواب رفتن,  

و سر انجام اگر که  

مشیت بازجویش باشد,  

مزیت در گذشتن.  

نقطه ی پایان

 

آنچه را که ما آغاز می نامیم,   

در حقیقت پایان است,    

و برای پایان دادن باید بیاغازیم.  

نقطه ی پایان,نقطه ی آغاز از برای ماست.  

رویا

  

رویاهایم را زیر گامهای تو گسترده ام; 

آهسته رو,مبادا پا بر رویاهایم بگذاری.  

زندگی

 

 دنیای بس بزرگ,   

و بسیار کارها که پیش روست,  

و چه اندک کارهایی که انجام شده;  

این است زندگی. 

زیستن

 

اگر بتوانم دلی را از شکستن باز دارم,  

بیهوده نزیسته ام,  

اگر بتوانم رنجی را بکاهم,  

یا دردی را مرهم نهم  

یا مرغکی رنجور را  

به آشیانه باز آورم,  

حاشا,بیهوده نزیسته ام.